Bilgiclik icin ahkam kesmek dogru mu?
Bilgiclik taslayarak konusmak kibir belirtisidir. Dinimiz bu kisileri kinamistir. Hep kendinden bahseden, ameline asiri guvenen bu kisilerin tek hoslandiklari sey baskalari tarafindan ovulmek ve on plana cikarilmaktir.
Hayatimizin ve her ānimizin isigi ya Kur�an�a ya da sunnet-i Resul�e (sallallahu aleyhi ve sellem) dayanmali ki, hayatimiz nurlansin. Beseri munasebetlerde cogu kez ya konusan oluyoruz, ya da dinleyen. Konusma durumumuz icap ettiginde nasil konusmaliyiz. Edamiz, tavrimiz, uslubumuz nasil olmali? Agzimizi yayarak, kendimizi sanatli konusmaya zorlayarak, halkin anlamayacagi kelimeler kullanarak kitlelere hitap edebilir miyiz? Acaba boyle yaparsak ne olur?
Ibni Mes�ud (radiyallahu anh)�den rivayet edildigine gore Iki Cihan Serverimiz (sallallahu aleyhi ve sellem) bu konuda soyle buyuruyor; �Sozde ve iste (luzumsuz) ince eleyip sIk dokuyan, haddi asan kimseler helak oldular.� buyurdu ve bu sozu uc defa tekrarladi. (Muslim, Ilim 7. Ebū Dāvūd, Sunnet 5)
Efendimiz�in (sallallahu aleyhi ve sellem) israrla ve 3 kez tekrarlayarak dikkat cektigi bu hāle gore edebiyat parcalamak icin sozde ileri giden, her turlu farz ve nafile ibadetlerde baskalarina farkli davranislariyla dikkat cekmek isteyenler, asiri nezaket ve kibarlik budalasi durumuna dusenler tum Muslumanlar arasinda aslinda yalnizliga itilmeye mahkum insanlardir. Gerci insanlar itibar etse de, eger Allah o kisiyi �yalniz� birakmissa en buyuk hasaret de budur aslinda.
Abdullah Ibni Amr Ibni As (radiyallahu anh) da Efendimiz�den (sallallahu aleyhi ve sellem) ayni konuda su rivayette bulunuyor:
�Suphesiz ki Allahu Teala, sigirin otu yerken agzinda evirip cevirdigi gibi, sozu agzinda evirip cevirerek konusan kisilere bugz eder.� (Ebu Davud, Edeb 94; Tirmizī, Edeb 72)
Rabb�imiz her isimizde samimiyet ve ihlas istiyor. Sozumuz O�ndan olmali ve yine O�ndan ve Habibi�nden bahsetmeli. Her halimiz O�nun boyasiyla boyanmali. Tevazu yapilan bir sey degil, yasanan bir haldir. Hava atmak, nutuk cekmek ve dikkat cekmek icin konusmada agzi evirip cevirmek durumlari yasaklanmistir.
Ancak bu noktada, guzel konusmak, ana dilini ya da ogrendigi yabanci lisani guzel kullanmakla yapmacik bir guzellik gosterisi birbirine karistirilmamalidir. Surekli �bendeniz� ve �fakir� gibi ifadeler kullanip da bu �kole� olarak sunulan kisinin her cumlenin kibirli oznesi haline donusmesidir kinanan. Konusurken kendini farkli gosterme ve bilgiclik taslama Islami edebe aykiri kabul edilip yasaklanmistir. Gorundugunden baska tavirlar sergilemek, insanlara tepeden bakmak munafiklik alameti sayilir. Muslumanlar her halinde Allah�in rizasini kazanacak sekilde olmak durumundadir, baska gaye ve maksatlara ulasmak icin Allah�in rizasini terk etmemelidir.
Cabir Ibni Abdullah�in (radiyallahu anh) rivayet ettigi hadis-i serif gonlumuzun isigi ve en onemli ikaz lambamiz olmali:
�Icinizde en cok sevdigim ve kiyamet gunu Bana en yakin mesafede bulunacak kimseler guzel ahlāk sahibi olanlarinizdir. �Guzel konusuyor� dedirtmek icin uzun uzun konusanlar, sozunu begendirmek icin avurdunu sisire sisire laf edenler ve bilgiclik etmek icin konusanlar ise en sevmedigim ve kiyamet gunu Bana en uzak mesafede bulunacak kimselerdir.� (Tirmizi, Birr 71)
--------------------------------------------------------------------------------
Yeryuzunde kibirle yurume!
Kibir, Rahmani degil seytani bir karakterdir. Rabb�imizin kullarindan istedigi, vakar ve tevazudur.
* �Rahman�in kullari yeryuzunde agir ve vakur yururler.� (el-Furkan, 25/3)
* �Yeryuzunde kibir ve azametle yurume! Cunku sen hicbir zaman yeri de yaramazsin, boyca da asla daglara erisemezsin.� (el-Isra, 17/37)
http://ailem.zaman.com.tr/?hn=5217
Zaman-Ailem Dergisi Sayi: 212 |
